Wandeling naar de mythische berg Canigou via Refuge des Cortalets (2 dagen)
In het kort- Moeilijkheid: Zwaar
- Soort: Huttentocht
- Hoogteverschil: 1794 meter
(990m - 2784m) - Afstand: 22.5 kilometer
- Duur: Meerdaagse tocht
- Zelfde eindpunt als beginpunt: ja
- Beginpunt: Route forestière de Balaig, vanuit het dorp Fillols
- Wandelkaart kopen
- Meer routes: Frankrijk, Occitanië, Prades, Pyreneeën, Pyrénées-Orientales
- Accommodaties in de omgeving:
- Hotels en b&b's
- Campings
- Vakantiehuizen
De wandeling
De Canigou is een van de meest iconische bergen in de Oostelijke Pyreneeën en de belangrijkste berg voor de Catalanen. Het Canigou-massief torent als een enorme muur boven het omliggende landschap uit en is op veel plekken vanaf ruim honderd kilometer afstand zichtbaar. De top is via meerdere routes te bereiken, maar een van de meest uitdagende is een rondwandeling vanaf Refuge des Cortalets met vlak voor de top een klim op handen en voeten door de Cheminée (schoorsteen). De beloning voor deze wandeling bestaat uit een 360-graden-uitzicht vanaf de top en, als je vroeg opstaat, een spectaculaire zonsopkomst bij de Refuge des Cortalets.
Beginpunt
De Pic du Canigou is vanaf verschillende kanten te bereiken, bijvoorbeeld vanaf de Refuge de Mariailles (1710 meter) of vanaf de Refuge des Cortalets (2150 meter). Onze route voert via de laatstgenoemde hut. Voorheen kon je met een 4x4 tot aan een parkeerplaats bij de hut komen, maar dit is op voorspraak van diverse natuurliefhebbers vanaf november 2019 verboden. Je zult nu dus flink wat extra hoogtemeters moeten maken om de top te bereiken. Wij starten onze wandeling vanaf de Route Forestière de Balaig, die met de auto te bereiken is vanaf Fillols. De weg wordt steeds onbegaanbaarder, dus tot waar je kunt komen is afhankelijk van het soort auto dat je rijdt.
Routebeschrijving van de wandeling
Dag 1 (3-4 uur naar Refuge des Cortalets + 3 of 3,5 uur retour naar de top)
Wij lopen deze route eind juni, in twee dagen. Ons startpunt ligt op de Route forestière de Balaig en we volgen de bosweg tot we bij het pad komen dat richting de Coll de les Voltes leidt. Om deze col te bereiken moeten we in korte tijd meer dan 800 meter stijgen, tot we een hoogte bereiken van 1830 meter. De route voert verder via de Piste de Balaig naar de Refuge des Petits Cortalets op 1984 meter. Vanaf hier is het nog 166 meter stijgen naar de Refuge des Cortalets. We arriveren hier rond lunchtijd en installeren ons op het terras van de hut. Met uitzicht op de top verorberen we een stevige maaltijd om kracht op te doen voor de tweede etappe van vandaag.
Vanaf de hut naar de top hebben we de keuze uit een wandeling heen-en-terug (3 uur) of een rondwandeling via de Crête du Barbet. We kiezen voor de laatste variant en duiken achter de hut het bos in voor de eerste meters stijgen. Onder de bomen kleuren alpenroosjes en brem de hellingen roze en geel en we zien onderweg nog veel meer bloemen, waaronder soorten die endemisch zijn voor de Pyreneeën. Als we de Crête du Barbet bereiken zijn we inmiddels ruim boven de boomgrens. Vanaf hier kunnen we de top van de Canigou al duidelijk zien, met schuin daaronder de restanten van wat ooit een imposante gletsjer moet zijn geweest. Vlak onder de top wacht ons de grootste uitdaging van deze route: een smalle en steile trap die La Cheminée (de schoorsteen) wordt genoemd. Hier hebben we echt onze handen nodig. Met onze tanden op elkaar nemen we deze laatste hindernis, tot we de top bereiken. Onderaan het stalen topkruis is deze krachtsinspanning snel vergeten, want wat een uitzicht! Rondom ons heen zien we bergen, maar in het oosten, tussen wat dunne bewolking door, schittert de Middellandse zee. Via de andere kant van de top dalen we weer af, langs de Pic Joffre en het meer Les Estanyols, waarover verschillende legenden de ronde doen. Na 3,5 uur zijn we terug bij de Refuge des Cortalets.
Dag 2 (3 uur):
Je kunt er ook voor kiezen om pas op dag 2 de etappe naar de top te lopen. Wij hebben dit gisteren al gedaan en ons rest dus alleen de afdaling naar onze auto, die we 1160 meter lager hebben achtergelaten. We lopen naar beneden via de Roc des Balitres en de Refuge de Balaig, een route die ons spectaculaire uitzichten oplevert op het landschap ten noorden van de Canigou. De route is deels uitgehakt in rots en voert zelfs een keer door een uitgehakt tunneltje. Vroeger was dit ook een Route forestière, maar het asfalt raakt steeds meer overwoekerd en wordt enkel nog gebruikt door wandelaars en voor ezeltochten. Bij de verlaten Refuge de Balaig rusten we wat uit en aan een picknicktafel en nemen een kijkje in een orri, een traditionele herdershut, voor we verder afdalen naar het eindpunt van onze wandeling.
(5 stemmen, gemiddeld: 9,40 van de 10)
