Beklimming Gran Paradiso (4061m) vanuit Rif. Vittorio Emanuele II
- Moeilijkheid: Alpinisme
- Soort: Huttentocht
- Kenmerk: Via ferrata / Klettersteig
- Hoogteverschil: 1326 meter
(2735m - 4061m) - Afstand: 9 kilometer
- Duur: Meer dan 8 uur
- Zelfde eindpunt als beginpunt: ja
- Beginpunt: Rifugio Vittorio Emanuele II
- Wandelkaart kopen
- Meer routes: Gran Paradiso, Italië, Valle d'Aosta, Valsavarenche
- Accommodaties in de omgeving:
- Hotels en b&b's
- Campings
- Vakantiehuizen
De wandeling
De beklimming van de Gran Paradiso staat bekend als een gemakkelijke beklimming van een vierduizender in Europa. Via morenen, (eventueel) via ferrata en een gletsjeroversteek kom je bij de rotspartij dicht bij de top. Hier moet je nog even klauteren over smalle richels, voordat je de topfoto kunt maken bij het witte Madonnabeeld. Hou rekening met drukte bij de top, het kan hier nog wel eens een kluwen worden van touwen, stijgijzers en bergbeklimmers.
Wij liepen deze route begin augustus 2018 met gids. Niemand van ons had ervaring met het beklimmen van een vierduizender, maar we hadden wel allemaal meerdere huttentochten gelopen. Bovendien waren we al een ruime week op 2.500-3.000 meter hoogte, dus al goed geacclimatiseerd. Het was niet mogelijk via de normaalroute omhoog te lopen, omdat de gletsjer al teveel verijsd was. Meestal wordt vanaf eind juli of begin augustus een andere route genomen. Deze route stond aangegeven in de hut. Je kunt op deze route kiezen om een stuk van de gletsjer over te slaan, door dat gedeelte een via ferrata te nemen.
Tijdstippen:
- Vertrek: 04.30 uur
- Zonsopkomst: 06.15 uur
- Op de top: 09.45 uur
- Terug: 12.45 uur
Beginpunt
De meeste wandelaars die naar de top van de Gran Paradiso willen, starten in de Rifugio Vittorio Emanuele II (2.735 m.), te bereiken vanuit Pont. Deze hut biedt plaats aan meer dan 150 personen, verdeeld over zespersoons slaapzalen met stapelbedden. Je kunt ook starten vanuit Rifugio F. Chabod (2.750 meter).
Routebeschrijving van de wandeling
Het eerste uur tot anderhalf uur loop je in het donker over morenen, een goed begaanbare graat en klauter je een stuk tussen rotsblokken omhoog. Een hoofdlampje is hier onmisbaar. Het is een magisch gezicht om voor en achter je andere groepen klimmers in een kleine lichtjesoptocht de berg op te zien lopen.
Op ongeveer 3.300 meter kun je de keuze maken om de gletsjer al te betreden. Je kunt echter ook door middel van een via ferrata (vanaf ongeveer 3.400 meter) een stuk verder klimmen. Je betreedt dan op ongeveer 3.500 meter het ijs. Hierna volgt een intensieve klim naar de col en de moeheid in been- en enkelspieren slaat flink toe.
Vanaf de col is het nog ongeveer een uur naar de top. Begin augustus lag er nog verse sneeuw, dus af en toe waren het drie stappen omhoog, om vervolgens dat hele stuk weer naar beneden te glijden. Het laatste stuk van de klim moet je nog ongeveer 40 meter over rotsen klauteren richting de witte Madonna. Hier is het, als je pech hebt, filelopen. De richels zijn namelijk smal, het kost tijd om te zekeren en het is hier tweerichting-verkeer: dat levert oponthoud op.
Op de terugweg kun je wederom de keuze maken voor de via ferrata, of terug via de gletsjer. Wij hebben het laatste gedaan. Van dichtbij valt pas op hoe enorm de gletsjerspleten zijn, en hoe diep. De gids spoort ons aan om door te lopen, het wordt al warmer en de ijsbruggen over de gletsjerspleten zijn minder te vertrouwen. Op ongeveer 3.400 volgt een splitsing: rechts loop je naar Rifugio F. Chabod, linksaf is de route terug naar Rifugio Vittorio Emanuele II. Wij nemen laatstgenoemde route.
Na honderd meter bereik je de morenen en kunnen stijgijzers uit en pikhouwelen weer op de tas. Vanaf hier volgt nog een fikse afdaling over de rotsblokken waarover je op de heenweg omhoog bent geklommen. Eén voordeel: het je kunt nu zien waar de route loopt en de route gaat naar beneden. Na ongeveer een uur tot anderhalf uur komt de hut weer in zicht. Tijd voor een welverdiend drankje!
Route vanuit Rifugio F. Chabod:
Vanaf de hut loop je omhoog naar 3.150 meter. Daarna is het tijd voor stijgijzers. Op ongeveer 3.800 meter komt de route samen met de route vanuit Rifugio Vittorio Emmanuele II. Je kunt er ook voor kiezen om in Chabod te starten en te eindigen in Emanuele (of andersom). Een nadeel hiervan is dat je al je bepakking mee moet nemen. Een andere optie is om in dezelfde hut te starten en eindigen, en later op de middag de twee uur af te leggen naar de volgende hut.
Heeft iemand wat informatie/ contacten om een gids te regelen?
Hoi Thomas! Wij liepen deze route met Heike Schmitt, een fijne gids (spreekt onder andere Engels en Duits). Haar website is https://www.heike-schmitt.guide/.
Hi! kun je deze route ook zonder gids of touwen lopen?
nee,Wieke, op een gletsjer NOOIT.
Zal wel kunnen Wieke,, maar doodgaan ook. Als ik lees over grote spleten en zwakke sneeuwbruggen, is het wel duidelijk : met gids of met voldoende ervaring, kennis en partners, En altijd touw, dus. Dat doe je ALTIJD op een gletsjer, of je nou spleten kunt zien of niet. (ze zijn er ALTIJD).
Vraag op een gidsenburo, of bij de NKBV. En GENIET.
Ohhh wat gaaf! Deze komt op mijn bucketlist. Hebben wel veel gehiket in de Dolomieten (https://hikenbiken.nl/hiken-in-de-dolomieten/) maar deze komt er voor de volgende keer op. Leuk!
Hi, denkt u dat dit doenbaar is met kids (12 & 10). Ze hebben al wel wat stevigere huttentocht ervaring met backpack …
Nee. Ik ben net een week terug. Heb o.a. Deze tocht gedaan en dit is niet iets voor kinderen.