Oberaletsch Panoramaweg, onze favoriete wandelroute vanaf de Belalp

In het kort

De wandeling

Wat ons betreft de mooiste wandeling vanaf de Belalp: de Oberaletsch Panoramaweg, aangelegd in 2005. Je wandelt over smalle paadjes en langs duizelingwekkende kloven hoog boven het ijs. Je moet dus het pad wel goed in de gaten houden, maar wat is dat moeilijk met zo’n uitzicht! Naast een aantal drieduizenders, zoals de Nesthorn (3824 meter) zie je tijdens deze wandeling meerdere gletsjers. Bij de Oberaletschhütte kun je met een flinke kop koffie en huisgemaakte taart op je gemak van dit natuurschoon genieten. Omdat dit een vrij lange wandeling is, kun je er uiteraard ook heel goed een tweedaagse wandeling van maken door in de hut te overnachten.

Beginpunt

De wandeling vertrekt vanaf het historische Hotel Belalp (1858), gebouwd in de Belle Epoque. Als je uit de richting van Brig naar de Belalp komt, moet je eerst de gondel nemen vanuit Blatten-bei-Naters. Er is daar een (betaalde) parkeerplaats en het dorp is ook goed met de bus bereikbaar. Om bij Hotel Belalp te komen sla je na aankomst met de gondel rechtsaf en loop je nog een kwartier rechtdoor tot je voor je de Aletschgletsjer ziet verschijnen. Het hotel staat aan je rechterhand.

Als je overnacht in de hut is deze wandeling geschikt voor kinderen vanaf 11 jaar. De route is ook toegankelijk met honden. Je hond mag ook overnachten in de Oberaletschhütte.

Routebeschrijving van de wandeling

Vanaf Hotel Belalp lopen we richting de Aletschgletsjer, tot we aan de linkerkant het pad naar beneden zien lopen. Hier vervolgen we onze weg. Al vrij snel moeten we via een beroemd schapenpad dat 'Steigle' wordt genoemd zigzaggend afdalen. Daarna lopen we over de flanken van de berg richting het noordoosten. Rechts onder ons zien we rotsige alpenweiden met hier en daar een huis.

Achter de alpenweiden ligt de Aletschgletsjer, die ieder jaar kleiner wordt maar toch nog steeds indrukwekkend is. Een smalle waterstroom voedt het lagergelegen stuwmeer. Bij een splitsing kunnen we rechtsaf slaan voor de hangbrug en de eerste etappe van de Aletsch Panoramaweg, maar wij blijven rechtdoor lopen. We moeten het pad regelmatig delen met koeien of de Walliser Schwarznase, een opvallend schapenras uit deze streek.

We volgen het pad tot we onderin een diepe, smalle kloof staan. Een moderne hangbrug brengt ons naar de overkant van het wild kolkende water en daar wacht ons een uitdaging: alles wat we net naar beneden zijn gelopen, moeten we nu weer omhoog. In de rotsen is een steil pad uitgehakt, dat er van dichtbij gelukkig minder eng uitziet dan van een afstand.

Hierna is het stijgen nog niet voorbij: er wacht ons een klim van 350 meter over iets minder dan twee kilometer. Gedeelten van deze klim lopen over een graat en gelukkig kunnen we af en toe uitrusten met een fantastisch uitzicht op de Oberaletschgletsjer. Links daarachter slingert de Beichgletsjer als een witte weg door de bergen. Het grootste gedeelte van de Oberaletschgletsjer wordt nog aan ons oog onttrokken, omdat deze na de hut een hoek van bijna negentig graden naar rechts maakt.

Voor 2005 liep de wandeling nog over de Oberaletschgletsjer, maar door het smelten van het ijs werd deze route steeds gevaarlijker. Daarom werd besloten om een Panoramaweg aan te leggen. Er waren maar liefst 5000 uur, 1 ton explosieven, 1000 pinnen en 1 kilometer aan ijzeren kettingen nodig om het pad naar de hut begaanbaar te maken. Het resultaat is een werkelijk spectaculaire route die je hoog boven het ijs richting dieper de bergen in voert.

Dit laatste stuk naar de hut is het meest spectaculair, maar je moet geen last hebben van hoogtevrees. Af en toe kijken we aan onze linkerhand in diepe, steile kloven en we houden de ijzeren kettingen meermaals stevig vast.

Na 4 uur komen we aan bij de Oberaletschhütte. Hier kun je een bad nemen met waarschijnlijk het mooiste uitzicht dat je ooit hebt gehad. Ter informatie - en waarschijnlijk als waarschuwing - wordt de temperatuur van het water vermeld: 'Erfrischend'. Wij laten deze opfrisser aan ons voorbij gaan en kiezen in plaats daarvan voor koffie en een stuk Linzer Torte.

Vlak na de hut kun je doorlopen tot je het ijs van de Oberaletschgletsjer kunt aanraken. Wij lopen niet helemaal tot het ijs - we moeten vandaag namelijk ook nog terug naar de Belalp. Gelukkig lopen we het grootste gedeelte van de terugweg naar beneden, maar het venijn zit hem in de staart - als we na 7,5 uur lopen weer voor de 'Steigle' staan zakt de moed ons even in de schoenen. Maar goed, we zullen omhoog moeten en al ligt ons tempo niet meer zo hoog, we bereiken na in totaal 8 uur wandelen toch de Belalp. Heel moe, maar even zo voldaan.

Hoogteprofiel ter illustratie
Beschrijving afdrukken
Kaartje afdrukken

GPS-bestand downloaden

Beoordeel deze wandeling:
Beoordeling: 10,00Beoordeling: 10,00Beoordeling: 10,00Beoordeling: 10,00Beoordeling: 10,00Beoordeling: 10,00Beoordeling: 10,00Beoordeling: 10,00Beoordeling: 10,00Beoordeling: 10,00 (2 stemmen, gemiddeld: 10,00 van de 10)

Onze tips voor de bergen

Met deze tips haal je het meeste uit je bergvakantie. Waar ben je naar op zoek?
 
- Vakantiehuisjes in de natuur
- Campings
- Natuurcampings
- Georganiseerde bergsportreizen
- Hotels of b&b's

Wandelbenodigdheden

Geef een reactie

  1. Jeeeetje, wat een fantastisch mooie route zeg! Ik was naar allerlei hikes aan het zoeken omdat ik zelf onlangs in Zwitserland geweest ben en daar een blog over heb geschreven (https://hikenbiken.nl/5-lakes-hike-in-zwitserland/) maar die kan niet tippen aan deze. Dank je wel voor de informatie, hopelijk kunnen we deze zomer deze wandeling gaan maken.

  2. Mieke Samsom says:

    Dankzij Marita’s enthousiaste verhaal hebben we deze tocht gelopen op 1 en 2 september 2021. Omdat het onze laatste route was in Zwitserland en we ‘s morgens eerst nog de tent moesten opbreken, hebben we gekozen voor een overnachting. Gelukkig maar. Ik geloof niet dat ik de Belalp nog gehaald had, want ik was al kapot toen we bij de Oberaletschütte aankwamen. We hebben zo’n 5 uur over de tocht van lift naar hut gedaan. Volgens het horloge van mijn man waren we toen 830 meter gestegen en 210 meter gedaald. Het was lekker rustig en prachtig. Er zitten we wat spannende passages in (lees: smal pad met afgrond ernaast) maar meestal hangt er dan ook een ketting.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven
Close
Bladeren

Cadeautip

 

Leuk dat je onze website bezoekt. Houd je van wandelen? Dan is ons boek Wandelen in Frankrijk wat voor jou.

Meer over onze boeken

Laat deze pop-up niet meer zien